O mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil é un dos conxuntos máis destacados e espectaculares do rico patrimonio monumental de Galicia. Foi construído entre os séculos XII e XVIII.

A tradición máis antiga fala de que Santo Estevo foi fundado no século VI por San Martín Dumiense. É probable que así fose, porque a cristianización de Galicia chegou pola ruta do sur a través das calzadas romanas da Bética a Braga e desta última a Astorga e Lugo. Por elas chega tamén o primitivo monacato.

Co privilexio de Ordoño II, expedido o 12 de outubro do ano 921, comeza a historia documentada deste mosteiro. O rei concédelle ao abade Franquila o territorio ruinoso e abandonado de Santo Estevo, cos seus soutos, pesqueiras e ribeiras para que edifique alí unha basílica ou mosteiro. Franquila, parece ser que rexía unha comunidade de ermitáns e decidiu restaurar a vida cenobítica en Santo Estevo.

Importante foi este mosteiro, porque a el se retiraron nove bispos que, renunciando ás súas sedes episcopais, escolleron o cenobio para finalizar os seus días ao longo do século X e, quizais, parte do XI. O mosteiro gardou os seus restos e como recordo levou ao seu escudo as nove mitras.

Os concertos terán lugar precisamente no claustro dos bispos, que, coa igrexa, é o máis antigo que se conserva no mosteiro. Chámase así porque nel estiveron enterrados os nove bispos que se retiraron a este mosteiro. Está composto por diversos estilos arquitectónicos, que conforman un conxunto homoxéneo e harmónico. Ten dous corpos: o inferior de estilo románico e o superior é unha transición do gótico ao renacemento.

Texto de turismo.ribeirasacra.org